Η χρήση ofloxacin σε κατοικίδια ζώα

2024 Συγγραφέας: Olivia Hoover | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 06:51

Μερικά από τα πιο ορμητικά παθογόνα του κόσμου δεν είναι επιλεκτικά για τα σώματα που εισβάλλουν. Σε αυτά τα μικρόβια, η σάρκα των θηλαστικών, των πτηνών και των ερπετών μπορεί να φανεί εξίσου ελκυστική. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η οφλοξασίνη, ένα φάρμακο που αναπτύχθηκε αρχικά για τη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων στους ανθρώπους, κάνει το ίδιο για πολλά από τα ζώα που ζούμε και αγαπάμε. Η οφλοξακίνη και όλα τα παράγωγά της είναι διαθέσιμα μόνο με ιατρική συνταγή από κτηνίατρο.

Σχετικά με την Ofloxacin και τα παράγωγά της

Η οφλοξακίνη, ένα ευρέως φάσματος αντιβιοτικό που ταξινομείται ως κινολόνη, χρησιμοποιείται από κτηνιάτρους για τη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων. Το φάρμακο λειτουργεί εξουδετερώνοντας ένα συγκεκριμένο ένζυμο μέσα στα βακτήρια, καθιστώντας έτσι ανίκανα να αναπαράγουν ή να επιδιορθώσουν τον εαυτό τους. Με τα χρόνια, αυτές οι κινολόνες έχουν εξευγενιστεί σε πολλά παράγωγα φάρμακα, όλα με ελαφρώς διαφορετικές μοριακές δομές, προσαρμοσμένα σε συγκεκριμένα ζώα ή συνθήκες. Οι πιο πρόσφατες εκδοχές, τροποποιημένες για να περιέχουν άτομα φθορίου, ονομάζονται φθοροκινολόνες. Τα γενικά ονόματα των κτηνιατρικών κεινηλών συχνά τελειώνουν με "-φλοξασίνη". Για παράδειγμα, enrofloxacin, marbofloxacin, difloxacin και orbifloxacin χρησιμοποιούνται όλα για τη θεραπεία των γατών και των σκύλων.

Οφθαλμικές βλάβες, λοιμώξεις και ασθένειες

Όταν οι γάτες μάχονται μεταξύ τους ή σκύλοι, οι τραυματισμοί στον κερατοειδή, που συνοδεύονται από βακτηριακές λοιμώξεις, αποτελούν κοινή συνέπεια και για τα δύο είδη. Οι σοβαροί τραυματισμοί μπορεί να απαιτούν χειρουργική επέμβαση, αλλά για να εκκαθαριστούν οι μολύνσεις, οι κτηνίατροι συχνά αντιμετωπίζουν τα μάτια των ζώων με οφθαλμικές σταγόνες ή αλοιφή οφλοξασίνης. Η λοιμώδης επιπεφυκίτιδα που προκαλείται από τέτοιους οργανισμούς όπως ο σταφυλόκοκκος, το μυκόπλασμα, τα χλαμύδια, οι ψευδομονάδες και άλλα βακτήρια ανταποκρίνονται επίσης καλά στην οφλοξασίνη. Στις γάτες, η επιπεφυκίτιδα που προκαλείται από τον ερπητοϊό των αιλουροειδών μπορεί να γίνει χρόνια, ειδικά σε νοικοκυριά με περισσότερες από μία γάτες. Μια επικίνδυνη παρενέργεια: στις γάτες, η οφλοξασίνη μπορεί να οδηγήσει σε εκφυλισμό του αμφιβληστροειδούς. Το φάρμακο χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία λοιμώξεων των ματιών σε άλλα θηλαστικά, πουλιά και ερπετά.

Συστηματικές βακτηριακές λοιμώξεις

Όταν τα επιβλαβή βακτήρια εισβάλλουν σε σώματα ζώων, οι κτηνίατροι συχνά αντιμετωπίζουν τις λοιμώξεις με φάρμακα ofloxacin που χορηγούνται από το στόμα ή με ένεση. Η τυληρεμία, που προκαλείται από το βακτήριο του F. tularensis, αναπτύσσεται σε όλες τις ΗΠΑ, τα κουνέλια αποτελούν τον κύριο φορέα μετάδοσης - εξ ου και το δημοφιλές όνομα "πυρετός κουνελιού". Οι γάτες και οι σκύλοι μπορούν επίσης να μεταδώσουν αυτήν την δυνητικά θανατηφόρα ασθένεια στους ανθρώπους. Τυπικά, οι γάτες εμφανίζουν πιο σοβαρά συμπτώματα και διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν από τη νόσο από ότι τα σκυλιά, αλλά η ταλαρεμία και στα δύο είδη αντιμετωπίζεται συνήθως με φθοροκινόνες. Τα θετικά αποτελέσματα έχουν επίσης αναφερθεί όταν η βρουκέλλωση των σκύλων, η οποία επηρεάζει τα αναπαραγωγικά συστήματα των σκύλων και των δύο φύλων και προκαλεί την απώλεια των κουταβιών από έγκυες γυναίκες, αντιμετωπίζεται με αυτήν την κατηγορία αντιβιοτικών. Οι φθοροκινόνες συνταγογραφούνται επίσης για λοιμώξεις του δέρματος και των μαλακών μορίων, μαστίτιδα, προστατίτιδα, περιτονίτιδα και οστεομυελίτιδα σε σκύλους και γάτες.

Βουλκανιστική, Σεπτικημική και Πνευμονοτική πανούκλα

Το βακτήριο Yersinia pestis που είναι υπεύθυνο για την κυτταρική πανώλη, το οποίο σκότωσε περισσότερο από το μισό πληθυσμό στην Ευρώπη τον 14ο αιώνα, είναι ζωντανό και καλά στις ΗΠΑ, κυρίως στο Όρεγκον, την Αριζόνα, το Κολοράντο, την Καλιφόρνια και το Νέο Μεξικό. Σύμφωνα με το The Merck Veterinary Manual, παρόλο που κατά μέσο όρο περίπου 10 ανθρώπινες περιπτώσεις εμφανίζονται ετησίως, όταν τα σκυλιά και οι γάτες δαγκώνουν από μολυσμένους ψύλλους αρουραίων και τρωκτικών, μπορούν να μεταφέρουν τους ψύλλους στο σπίτι για να μολύνουν τα ανθρώπινα μέλη της οικογένειάς τους. Η μπουμπουκική πανούκλα στοχεύει πρώτα στο λεμφικό σύστημα. όταν προχωρεί από εκεί σε άλλα συστήματα οργάνων, ονομάζεται σηψαιμική πανώλη και μπορεί να εξαπλωθεί μέσω της επαφής με τις σωματικές εκκρίσεις. και όταν εισβάλλει στους πνεύμονες, είναι γνωστή ως πνευμονική πανούκλα, η οποία μπορεί να εξαπλωθεί μέσω του αέρα. Παρόλο που οι φθοροκινόνες δεν έχουν μελετηθεί ποτέ σε κλινικές δοκιμές για γάτες και σκύλους που έχουν μολυνθεί από πανώλη, τα φάρμακα έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση κατοικίδιων ζώων σε περιοχές όπου η ασθένεια είναι ενδημική στην άγρια φύση, οι εκθέσεις The Merck Veterinary Manual.