Μέρη του μυϊκού συστήματος βάτραχου

2024 Συγγραφέας: Olivia Hoover | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 06:51

Οι βατράχοι συχνά τεμαχίζονται στα μαθήματα βιολογίας για να διδάξουν στους μαθητές από πρώτο χέρι την ανατομία. Αν και οι βάτραχοι και οι άνθρωποι έχουν πολλές παρόμοιες δομές, όπως η καρδιά, οι πνεύμονες και ο μυς, έχουν επίσης πολλές διαφορές, ειδικά όταν πρόκειται για τον τρόπο λειτουργίας των μυών τους. Όχι μόνο βατράχια και άνθρωποι μετακινήστε διαφορετικά, αυτοί ακόμα και να αναπνέει διαφορετικά, και οι μυς τους αντικατοπτρίζουν αυτό.

Γενική δομή

Τόσο οι άνθρωποι όσο και οι βατράχοι έχουν έναν εσωτερικό σκελετό που προστατεύει τα εσωτερικά όργανα. ο οι μύες συνδέονται με τα σκελετικά οστά και επιτρέπουν κίνηση. Οι διαφορές μεταξύ σκελετών και μυών του ανθρώπου και του βάτραχου σχετίζονται με τον τρόπο λειτουργίας και των δύο.

Σκελετική δομή

Τα εμπρόσθια άκρα των βατράχων και οι βραχίονες των ανθρώπων αποτελούνται από δύο μεγαλύτερα τμήματα με μια άρθρωση μεταξύ τους. Και οι δύο έχουν ένα ένα ανώτερο οστό, ο βραχιονιο οστο, αλλά οι άνθρωποι έχουν δύο κόκαλα στα χαμηλότερα χέρια τους, το ακτίνα κύκλου και το ωλένη. Οι βάτραχοι έχουν μόνο ένα, το radio-ulna.

Δικα τους τα οπίσθια πόδια είναι σχεδιασμένα για άλματα, που αποτελείται από ένα ανώτερο οστό, το μηριαίο οστό, το οποίο είναι το ίδιο με τον άνθρωπο, αλλά ένα ενιαίο "οστέινο οστό" γνωστό ως tibiofibula, όπου οι άνθρωποι έχουν δύο οστά, το οστό της κνήμης και το περόνη της κνήμης. Αυτά τα συντηγμένα οστά είναι πολύ ισχυρότερα και πιο κατάλληλα για να πηδούν από τα οστά που έχουν οι άνθρωποι. Οι βατράχοι έχουν επίσης ένα επιπλέον άρθρωση στα χαμηλότερα πόδια τους, δίνοντάς τους σημαντικά μεγαλύτερη ευελιξία και πιθανή ισχύ από τους ανθρώπους.

Μια άλλη διαφορά μεταξύ βατράχων και ανθρώπων είναι ο αριθμός των σπονδύλων. Ενώ οι άνθρωποι έχουν 24 σπονδύλους, ιδανικοί για να στέκονται όρθιοι και να περπατούν, οι βάτραχοι έχουν μόνο εννέα. Λιγότεροι σπόνδυλοι σημαίνει ότι το η ραχοκοκαλιά του βάτραχου είναι λιγότερο ευέλικτη από το ανθρώπινο. Αυτό σημαίνει ότι παραμένει ευθεία όταν ο βάτραχος άλματα, έτσι ώστε ο βάτραχος έχει περισσότερη δύναμη και είναι λιγότερο επιρρεπής σε τραυματισμό.

Μαζί με πιο συμπαγείς ραχοκοκαλιά, οι βατράχοι δεν έχουν νεύρα για να σταματήσουν το άλμα. Αυτό σημαίνει επίσης ότι έχουν λιγότερη προστασία για τα ζωτικά τους όργανα, συν αναπνέουν διαφορετικά από τους ανθρώπους.

Δομή μυών

Οι βάτραχοι και οι άνθρωποι χρησιμοποιούν και τα δύο ραβδώσεις, ή σκελετικές, μυς για κίνηση. Οι μύες και στα δύο είδη συνδέονται τυπικά με τα οστά με απονεφρόους ή τένοντες. Η κίνηση επιτυγχάνεται όταν οι σκελετικοί μύες συστέλλονται ή χαλαρώνουν. Αυτός ο τύπος μυϊκής χρήσης είναι εθελοντικώς, που σημαίνει ότι ο εγκέφαλος του ατόμου ή ο βάτραχος που κάνει την κίνηση ελέγχει τι συμβαίνει.

Πολλές από τις μυϊκές δομές ενός βάτραχου έχουν παρόμοια φύση με εκείνες ενός ανθρώπου. Οι άνθρωποι και οι βατράχοι χρησιμοποιούν και δομές όπως το gluteus, femoris και το gastrocnemius τους μυς για να βοηθήσουν στην κίνηση. Και οι δύο έχουν το θωρακικά και το δελτοειδή στην περιοχή του θώρακα ή του βραχίονα / μπροστινού ποδιού. Η διαφορά είναι στη σχετική ισχύ κάθε μίας από αυτές τις μυϊκές ομάδες. Ένα βάτραχο πίσω μυς των ποδιών είναι συγκριτικά μεγαλύτερα και ισχυρότερα, για να το πηδήσει και να κολυμπήσει.

Τι λείπουν οι βατράχοι

Μια αξιοσημείωτη διαφορά μεταξύ του μυϊκού συστήματος ενός βατράχου και ενός ανθρώπου είναι η την έλλειψη διαφράγματος από το βάτραχο. Αυτός ο μυς είναι ζωτικός στους ανθρώπους, καθώς διαχωρίζει το ανώτερο τμήμα της κοιλότητας του σώματος από τα χαμηλότερα και παρέχει τη δύναμη που λειτουργεί στους πνεύμονες. Χωρίς διάφραγμα, οι άνθρωποι δεν μπορούν να αναπνεύσουν. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν επίσης τα πλευρά τους και τους θωρακικούς μυς στην αναπνοή. Δεδομένου ότι οι βατράχοι στερούνται νευρώσεων, αυτοί δεν εμπλέκονται και παρόλο που έχουν μυϊκούς θωρακικούς μυς, αυτές δεν έχουν κανένα ρόλο στην αναπνοή. Αντίθετα, ένας βάτραχος είτε παίρνει αέρα ανοίγοντας το στόμα του και επιτρέποντας στον αέρα να ρέει μέσα ή παίρνοντας αέρα μέσα στο στόμα του και στη συνέχεια πιέζοντας τον αέρα προς τα κάτω στους πνεύμονες του ανυψώνοντας το δάπεδο του στόματος.