Οι επιδράσεις του σιδήρου στο νερό στην υδρόβια ζωή

2024 Συγγραφέας: Olivia Hoover | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 06:51

Ο σίδηρος στο νερό έχει πολλές επιπτώσεις στη υδρόβια ζωή, τόσο καλό όσο και κακό. Ο σίδηρος (Fe) απαντάται φυσικά σε νερό με ρυθμό περίπου 1-3 μέρη ανά δισεκατομμύριο (ppb) σε ωκεάνια ύδατα, περίπου 1 μέρος ανά εκατομμύριο (ppm) σε νερό ποταμού και 100 ppm σε υπόγεια ύδατα. Ο σίδηρος προέρχεται από διάφορα ορυκτά στο έδαφος και για το λόγο αυτό τα υπόγεια ύδατα περιέχουν τις υψηλότερες συγκεντρώσεις σιδήρου. Τα επίπεδα σιδήρου στο νερό ποικίλλουν ανάλογα με διάφορους παράγοντες και μπορούν να επηρεάσουν τους υδρόβιους πληθυσμούς, τη συμπεριφορά και την υγεία.

Επίπεδα σιδήρου στο νερό

Όταν υπάρχουν ασυνήθιστα υψηλές ποσότητες σιδήρου στο νερό, αυτό οφείλεται συνήθως στη ρύπανση που σχετίζεται με την κατασκευή ή την εξόρυξη σιδήρου. Ο σίδηρος έρχεται σε διάφορες μορφές στο νερό. Μπορεί να διαλυθεί στο νερό ή τόσο βαρύ ώστε να σχηματίζει ένα ίζημα ή μικροσκοπικά στερεά κομμάτια εναιωρημένα στο νερό. Οι επιστήμονες πειραματίζονται με τη γονιμοποίηση του σιδήρου για να μειώσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη αυξάνοντας σκόπιμα τα επίπεδα σιδήρου στο θαλασσινό νερό.

Οφέλη

Ο σίδηρος είναι ζωτικής σημασίας για τη ζωή όλων των υδρόβιων πλασμάτων, ιδιαίτερα των μαλακίων και των πράσινων φυτών. Ο σίδηρος προάγει την ανάπτυξη ενζύμων και δίνει στο αίμα το κόκκινο χρώμα του. Ο σίδηρος συνδέεται με το οξυγόνο και ταξιδεύει μαζί του στο αίμα, μεταφέροντας το διοξείδιο του άνθρακα έξω. Τα πράσινα φυτά χρησιμοποιούν σίδηρο για σύνδεση με άζωτο. Το φυτοπλαγκτόν, μερικά από τα μικρότερα ωκεάνια πλάσματα, εξαρτάται τόσο πολύ από το σίδηρο ώστε η ποσότητα σιδήρου που υπάρχει στο νερό περιορίζει την ποσότητα του φυτοπλαγκτού που μπορεί να επιβιώσει.

Τοξικότητα

Σε φυσιολογικά επίπεδα, ο σίδηρος δεν είναι θανατηφόρος για οποιαδήποτε υδρόβια ζώα, αλλά σε υψηλότερα επίπεδα όταν ο σίδηρος δεν διαλύεται στο νερό, τα ψάρια και άλλα πλάσματα δεν μπορούν να επεξεργαστούν όλο το σίδερο που λαμβάνουν από το νερό ή τα τρόφιμά τους. Ο σίδηρος μπορεί να συσσωρευτεί στα εσωτερικά όργανα των ζώων, τελικά να τους σκοτώσει. Τα υψηλότερα επίπεδα σιδήρου στα ψάρια και τα υδρόβια φυτά έχουν επίσης αρνητικές επιπτώσεις στους ανθρώπους ή τα πλάσματα που τα καταναλώνουν.

Επιπτώσεις

Μεγάλες ποσότητες σιδήρου προάγουν την ανάπτυξη φυκών, οι οποίες μπορούν να εμποδίσουν το φως του ήλιου από άλλα φυτά και να διαταράξουν τα ενδιαιτήματα και τις πρακτικές διατροφής. Η εκτεταμένη παρουσία των αλγών μειώνει τη φρεσκάδα του νερού και προωθεί τη στασιμότητα. Η γονιμοποίηση ή η μόλυνση του σιδήρου επηρεάζει τις συνήθειες αναπαραγωγής και διατροφής των ψαριών και άλλων ζώων. Οι υψηλές συγκεντρώσεις σιδήρου μερικές φορές έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της οξύτητας της θανάτωσης ή βλάκας της υδρόβιας ζωής.