Ιδιοπαθής κυστίτιδα σε σκύλο

2024 Συγγραφέας: Olivia Hoover | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 06:50

Η κυστίτιδα είναι μια φλεγμονή της ουροδόχου κύστης και των τοιχωμάτων της ουροδόχου κύστης. Συνήθως, κάποιο είδος βακτηριακής ή ιικής μόλυνσης προκαλεί κυστίτιδα. Η ιδιοπαθή κυστίτιδα, γνωστή και ως διάμεση ή αποστειρωμένη κυστίτιδα, είναι διαφορετική στο ότι η υποκείμενη αιτία δεν είναι λοίμωξη. Ενώ τα συμπτώματα είναι παρόμοια και για τις δύο μορφές κυστίτιδας, η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με την υποκείμενη αιτία.

Αιτίες

Στην περίπτωση της ιδιοπαθούς κυστίτιδας, τα βακτήρια ή οι ιοί δεν είναι η υποκείμενη αιτία της φλεγμονής. Συχνές αιτίες περιλαμβάνουν πυελικές βλάβες, χρόνιες νεφρικές παθήσεις, χρόνιες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, πέτρες ουροδόχου κύστης ή νεφρών, όγκους, κύστεις ή κληρονομικά ελαττώματα της ουροφόρου οδού. Ορισμένα φάρμακα μπορούν επίσης να συμβάλλουν στην ιδιοπαθή κυστίτιδα. Η ιδιοπαθή κυστίτιδα είναι συχνά ένα σύμπτωμα άλλων καταστάσεων, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η νόσος του Cushing και των νεφρών.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της κυστίτιδας περιλαμβάνουν αυξημένη δίψα, αυξημένες προσπάθειες ούρησης, αίμα ή βλέννα στα ούρα, αδυναμία και λήθαργο. Μπορεί να παρατηρήσετε ότι το σκυλί σας είναι πόνο όταν προσπαθεί να ουρήσει. Μπορεί να καταλήξει για μεγάλο χρονικό διάστημα μόνο για να παράγει μια μικρή ποσότητα ούρων. Ανάλογα με την αιτία, μπορεί να παρατηρήσετε μια φουσκωμένη εμφάνιση ή τρυφερότητα όταν αγγίζετε το στομάχι της. Μπορεί επίσης να παρουσιαστεί απώλεια της όρεξης, απώλεια βάρους και εμετός.

Διάγνωση

Κατά τη διάγνωση της κυστίτιδας, ο κτηνίατρός σας θα αποκλείσει αρχικά μια βακτηριακή ή ιογενή λοίμωξη ως αιτία. Μόλις αποκλείεται μια λοίμωξη, οι ακτίνες Χ και οι υπέρηχοι μπορεί να είναι απαραίτητες για να δείξουν πιθανούς όγκους, κύστεις ή πέτρες. Η αίσθημα παλμών του στομάχου από τον κτηνίατρο είναι ένας άλλος τρόπος εντοπισμού μεγάλων όγκων ή κύστεων.

Θεραπείες

Η θεραπεία της ιδιοπαθούς κυστίτιδας εξαρτάται από την αιτία της πάθησης. Ειδικές δίαιτες είναι συχνά αρκετές για να διαλύσουν μικρές πέτρες και να θεραπεύσουν την πάθηση. Στις περιπτώσεις μεγαλύτερων λίθων, όγκων, κύστεων ή πολύποδων μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση. Ο πόνος και τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα συμβάλλουν στη μείωση των συμπτωμάτων και στην αύξηση της παραγωγής ούρων. Η αύξηση της υγρασίας στη διατροφή, μέσω επιπρόσθετου ύδατος ή υγρού τροφίμου, συνιστάται συχνά για να βοηθηθεί η έκπλυση του ουροποιητικού συστήματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία είναι επιτυχής. οι κακοήθεις όγκοι της ουροδόχου κύστης είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν.

Από τη Ντέμπορα Λούντιν