Γαλάζια ουρά σαύρας ουράς

2024 Συγγραφέας: Olivia Hoover | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 06:51

Αρκετά διαφορετικά είδη του γένους Plestiodon έχουν μπλε ουρές ως νεαροί, οδηγώντας τους ανθρώπους να τους αποκαλούν σαύρες μπλε ουράς. Μερικοί κτηνίατροι, επιστήμονες και λαϊκοί υποψήφιοι θεωρούν ότι αυτές οι σαύρες είναι τοξικές για τα ζώα - ιδιαίτερα για τις γάτες - αλλά καμία άμεση απόδειξη δεν αποδεικνύει ότι αυτές οι κηλίδες είναι τοξικές. Ανεπενδυτικές αναφορές για γάτες που αρρωσταίνουν μετά από να βρίσκονται σε άμεση γειτνίαση με τα μπλε ουρά skinks αφθονούν, όμως. Ζητήστε άμεση κτηνιατρική βοήθεια εάν η γάτα σας παρουσιάζει αποπροσανατολισμό, έλλειψη συντονισμού ή άλλα σημάδια ασθένειας, ανεξάρτητα από πιθανή αιτία.

Blue-Tail Lizards

Πέντε με επένδυση (Plestiodon fasciatus), νοτιοανατολική πενταπλή (Π. Αξεπέραστη) και ευρείας κεφαλής (P. laticeps) είναι τα τρία είδη που ονομάζονται συνήθως σαύρες με μπλε ουρά. Εκτός από την κατανομή παρόμοιων χρωματισμένων ουρών ως νεαρών, και τα τρία είδη έχουν σχεδόν παρόμοια βιολογία, φυσική ιστορία και συμπεριφορικά πρότυπα. Όλοι είναι γρήγοροι, ημερήσιοι σαύροι που τρώνε ασπόνδυλα και μικρές σαύρες. Παρά τις ομοιότητές τους, είναι πιθανό τα τρία είδη να παρουσιάζουν διαφορετικά επίπεδα τοξικότητας.

Αποσμηματικά χρώματα

Πολλά ζώα φέρουν φωτεινά χρώματα για να δείξουν ότι είναι δηλητηριώδη, δηλητηριώδη ή δυσάρεστα. Χρησιμοποιώντας εμφανή χρώματα για να διαφημίσετε επιβλαβείς ιδιότητες είναι μια στρατηγική που ονομάζεται αδηματισμό. Ωστόσο, τα φωτεινά χρώματα δεν υποδεικνύουν πάντα την παρουσία χημικών αμυντικών, καθώς ορισμένα ζώα χρησιμοποιούν έντονα χρώματα ως μπλόφα. Δεν δημοσιεύθηκαν μελέτες που να εξετάζουν τη χημική σύνθεση αυτών των ουρών Plestiodon skinks 'ουρές.

Πρόσθετη προστασία

Μια μελέτη του 2012 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Ζωολογία" έδειξε ότι είτε το χρώμα της μπλε ουράς του skinks συνδέεται με τοξικές ιδιότητες είτε όχι, οι ουρές προσφέρουν ένα άλλο πλεονέκτημα: χρησιμεύουν ως κράχτες. Κατά τη διάρκεια της μελέτης, οι ερευνητές παρουσίασαν αρπακτικά πτηνά με διάφορα μοντέλα πηκτικού τύπου. Οι ερευνητές ζωγράφιζαν διάφορες περιοχές των σωμάτων των μοντέλων με μπλε χρώμα και διαπίστωσαν ότι τα πουλιά επιτέθηκαν κατά προτίμηση στις περιοχές αυτές. Με την απομάκρυνση της προσοχής των πτηνών από τα κεφάλια των σαυρών και τα ζωτικά όργανα - και προς τις ουρές τους, τις οποίες οι σαύρες μπορούν να εκτοξεύσουν και τελικά να αναγεννηθούν - οι σαύρες μπορεί να διαφεύγουν από τους θηρευτές.

Αντιτιθέμενες απόψεις

Διάφοροι κτηνίατροι, επιστήμονες και περιβαλλοντικοί εκπαιδευτικοί ερμηνεύουν το ζήτημα της τοξικότητας από τη διάβρωση με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, το Μουσείο Crowley και το Κέντρο Φύσης στη Sarasota της Φλόριντα, δηλώνει στην ιστοσελίδα του ότι τα skinks μπορεί να είναι δηλητηριώδη για τα κατοικίδια ζώα. Άλλοι, μεταξύ των οποίων ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Γεωργίας και ο χειροπτέρης Whit Gibbons, υποστηρίζουν ότι η αλήθεια δεν είναι ξεκάθαρη. Η ιστοσελίδα του Glendale Animal Hospital δηλώνει ότι οι γάτες μπορούν να υποφέρουν από μια ασθένεια που ονομάζεται σαύρα σαύρας μετά από το φαγητό, ενώ ο κτηνίατρος Robert Miller του Pine Island, Φλώριδα, ισχυρίζεται ότι είναι πεπεισμένοι ότι οι skinks είναι τοξικές για τις γάτες.

Διάγνωση και Θεραπεία

Σύμφωνα με τον Δρ Μίλερ, οι κτηνίατροι συχνά διαγιγνώσκουν τις γάτες που εμφανίζουν ασθένεια αφού έτρωγαν ένα σκελετό με μια κατάσταση που ονομάζεται αιλουροειδούς συνδρόμου αιλουροειδών - ασθένεια που επηρεάζει το εσωτερικό αυτί. Οι προσβληθείσες γάτες μπορούν να στραβώνουν τα κεφάλια τους προς τα πλάγια, να σκιάζουν, να φωνάζουν επανειλημμένα, να κλίνουν από τα αντικείμενα για ισορροπία ή να εκδηλώσουν κινήσεις ματιών. Άλλοι κτηνίατροι διαγιγνώσκουν τις γάτες αυτές ιδιοπαθή - έννοια "άγνωστης αιτίας" - αιθουσαίο σύνδρομο, και τη θεραπεία του ζώου με υποστηρικτική θεραπεία όπως τα υγρά και την ανάπαυση.

Το Merck Veterinary Manual υποδεικνύει ότι ένα παρασιτικό μόλυνση - Platynosomum concinnum - μπορεί να προκαλέσει αυτούς τους τύπους συμπτωμάτων. Κανονικά, αυτό το παράσιτο προσβάλλει τα σαλιγκάρια και τα κροκάλια, αλλά μπορεί επίσης να μολύνει σαύρες, οι οποίοι μπορεί να περάσουν το παράσιτο στις γάτες που τους τρώνε. Τα αντιπαρασιτικά φάρμακα μπορεί να εξαλείψουν τα τραντάγματα, αλλά περιστασιακά απαιτείται χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση των παρασίτων από τον χοληφόρο αγωγό.