Το ημερολόγιο ενός εθισμένου φαγητού

2024 Συγγραφέας: Olivia Hoover | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-01-11 23:42

Αγαπητό ημερολόγιο,

4:30 μμ: Είναι εκείνη την εποχή που ο ήλιος γίνεται πορτοκαλί κίτρινο. Τα teasers για τις επερχόμενες ιστορίες ειδήσεων αναβοσβήνουν σε όλη την τηλεόραση.

Η κοιλιά μου αρχίζει να βουίζει. Και καλά, (με το Dirty Dancing montage):

Έχω νόημα να σας πω, εγώ'Έχω αυτό το συναίσθημα που δεν θα υποχωρήσει. Κοιτάω τη σακούλα της τροφής για σκύλους και φαντάζομαι ότι είσαι απόψε απόψε. Τώρα σας έχω στο μυαλό μου …

Με αυτά τα μάτια HANGRY, Μια ματιά σε εσένα και δεν μπορώ να αποκρύψω Έχω τα μάτια του ΧΑΝΓΚΟΥ …

4:40 μμ:

Μπορείτε να πείτε πότε τα πρώτα σημάδια του χεριού τοποθετούνται μέσα. Τα τυπικά συμπτώματά μου; Είναι διαφορετικό ανάλογα με την ώρα της ημέρας. Τα πρωινά είμαι πιο δυνατός. Θα περπατήσω γύρω από το κρεβάτι και θα καθίσω από τα μαξιλάρια του γονέα μου και θα περιμένω τον τέλειο χρόνο για να αναπηδήσω. Αλλά βλέπετε, αυτά τα απογεύματα, περιμένω και ανακατεύω όλη αυτή τη στιγμή όλη την ημέρα.

- Το Stare Down: Τα μάτια μου γίνονται δείκτες λέιζερ που καίγονται στην ψυχή σου.

- Τα πόδια ταιριάζουν: Είμαι βέβαιος ότι είμαι αλλεργικός στο να μην τρώω. Είναι στη γενετική μου. Έτσι, όταν έχω υπερβολικά ενθουσιασμένος, δεν μπορώ να ελέγξω το ρύγχος μου από το χτύπημα. Μάλιστα γλείφω το πρόσωπό μου μετά το φτάρνισμα ώστε να μπορώ να πιάσω τα ψεκασμένα boogies μου ως ελαφρύ ορεκτικό.

- Λίχνοντας τα χείλη: Ας είμαστε πραγματικοί, γλείφω το σάλιο μου. Η σκέψη για το δείπνο με παίρνει σαλιγκάρια. Η γλώσσα μου μεταμορφώνεται σε Miley Cyrus στο κόκκινο χαλί.

- Προσπαγές και τραγούδι: Ναι θα ήθελα λίγο τυρί με το WHINE μου! Ξέρεις αυτή τη σκηνή από Μικρό Κατάστημα Φοβιών; ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΤΕ ΜΕΓΑΛΟ! Αυτός είμαι εγώ. Τραβώντας με γρυλίσματα και ενοχλητικές κραυγές. Η αναμονή για φαγητό είναι βασανιστήρια.

Βηματοδότηση: Μετατρέπω σε έναν περιπατητή του εμπορικού κέντρου. Πάνω και κάτω την αίθουσα πηγαίνω. Εμπρός και πίσω. Τα μικρά πόδια μου πηγαίνουν αγγίξτε αγγίξτε πατήστε. Εμπρός και πίσω. Η αγωνία του πιάτου σκυλιών μου είναι καλύτερη από οποιαδήποτε πώληση Σαββατοκύριακου στο Macy's.

5:00 ΜΜ:

Στη συνέχεια, έρχεται η μεγάλη στιγμή. Η μαμά μου ανοίγει το δοχείο τροφής για σκύλους και ρίχνει μια κουταλιά σούπας στο μπολ σκυλιών μου. (Λέω "γερά," αλλά μπορώ πάντα να χειριστώ περισσότερο.) Σημειώστε, Μα.) Ο ήχος του κτύπημα που χτυπά το μεταλλικό μπολ στέλνει ρίγη στη σπονδυλική μου στήλη, όπως είναι για πρώτη φορά ένα νεοφερμένο τραγούδι Adele στο πρωτάθλημα.

5: 01-5: 02 ΜΜ:

Έχω μαύρο έξω.

5:03 μμ:

Όταν ξυπνήσω από το λεπτό μου από το τσάι κάτω από την έκσταση, η κατάθλιψη μπαίνει μέσα. Το μπολ μου είναι άδειο. Αυτό συνέβη τόσο γρήγορα. Πρέπει να πιάσω την αναπνοή μου - τα φρεσκάκια είναι τα χειρότερα!

5:05 μμ: Έβαλα το σχέδιό μου σε κίνηση για να πάρω επιδόρπιο. Στον σκύλο μιλάει αυτό σημαίνει τα επιτραπέζια απορρίμματα και τα ψίχουλα. Η μαμά μερικές φορές "τυχαία" πέφτει τσιμπήματα του δείπνου της στο πάτωμα (κλείσιμο ματιών). Το κενό μας βρίσκεται σήμερα στο ντουλάπι συλλέγοντας σκόνη. Μπορώ να χειριστώ τον καθαρισμό juuust πρόστιμο.

Το υπόλοιπο της νύχτας θα μεταφέρω το φαγητό μου κώμα στον καναπέ και θα εξοικονομήσω ενέργεια για το πότε η κρεμάστρα επιστρέφει για το πρωί. 5:30 π.μ. έρχεται γρήγορα και είμαι υπερήφανος για να ξυπνήσω τους γονείς μου πριν από την ανησυχία τους. Να κοιμηθώ όταν είμαι κρεμαστός; Νομίζω πως όχι.

Pugs & Licks,

χο χο

Otis