Δικαστική υπόθεση θέτει την ερώτηση: Ποια είναι η αξία ενός σκύλου διάσωσης;

2024 Συγγραφέας: Olivia Hoover | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 06:50

Πόσο αξίζει το σκυλί σας; Στα μάτια του νόμου, μπορεί να μην είναι πολύ.

Οι γονείς σκύλου γνωρίζουν ότι η αξία του κουταβιού τους μπορεί να μετρηθεί πολύ περισσότερο από τη χρηματική του αξία. μετά από όλα, πώς μπορεί κανείς να βάλει μια τιμή στην άνεση των αγκιστριών και (κατά καιρούς) των φιλιών; Αλλά η μυστηριώδης γενεαλογία καθιστά τον καθορισμό της "αγοραίας αξίας" ενός υιοθετημένου σκύλου ακόμη πιο δύσκολο σε περίπτωση που τραυματιστεί.

Αυτή είναι η περίπτωση της Lola, μιας οκτώ χρονών μίξης Dachshund που πέθανε από τη νεφρική ανεπάρκεια μετά την υποτιθέμενη χορήγηση ενός φαρμάκου που δεν υποτίθεται ότι θα έλαβε από μια υπερσύγχρονη μονάδα επιβίβασης σκύλου στη Γεωργία. Η οικογένειά της αναζητά 68.000 δολάρια για να καλύψει τα κτηνιατρικά έξοδα που ανέλαβε να προσπαθήσει να σώσει τη ζωή της και να αποζημιώσει την απώλεια του κατοικίδιου ζώου της, αλλά το ρείθρα ζητά από τα δικαστήρια να απορρίψουν την υπόθεση με το σκεπτικό ότι η ζωή του σκύλου αξίζει μόνο " τιμή ", η οποία δεν ισοδυναμεί με τίποτα ως μικτό σκυλί φυλής.

Η υπόθεση της Λόλα

Οι Monyaks επιβίβασαν τα δύο σκυλιά τους - τη Lola και την Callie, ένα μεγαλύτερο εργαστήριο δέκα ετών - στο "The Inn", ένα κουτάβι του Barking Hound Village, ενώ στις διακοπές το 2012. Η Lola δήλωσε ότι πήρε την δόση του Rimadyl από την Callie για αρθρίτιδα. Αντί να ειδοποιήσει την οικογένεια για το λάθος, μια σύντομη κατάθεση προς υποστήριξη των Monyaks από το Animal Legal Defense Fund επικαλείται ότι η εγκατάσταση προσπάθησε να την καλύψει, χάνοντας τα ιατρικά αρχεία και διαγράφοντας την ταινία παρακολούθησης.

Κατά την παραλαβή των σκύλων τους, οι Monyaks παρατήρησαν αμέσως μια αλλαγή στη Lola. Το κουτάβι που αγάπησε τα τρόφιμα δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για τα γεύματά του, τότε άρχισε να τρέμει και να εμετούσε. Οι κτηνίατροί της διαπίστωσαν ότι οι νεφροί τους αποτυγχάνουν, πιθανώς προκαλούμενοι από υπερβολική δόση Rimadyl. Ο κτηνίατρος τους είπε ότι έλαβαν ένα τηλεφώνημα από το σταθμό επιβίβασης, αναφέροντας ότι η Λόλα είχε εξαντλήσει τη συνταγή της για χάπια, γεγονός που τους μπερδεύει από τότε που είχε συνταγογραφηθεί μόνο φάρμακο καρδιακού σκώληκα. Το μικροσκοπικό σκυλί έπρεπε να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Μικρών Ζώων του Πανεπιστημίου της Φλώριδας για αιμοκάθαρση, επιστρέφοντας σπίτι στη Γεωργία για χρονικές περιόδους όταν ανέκτησε. Αλλά τον Μάρτιο του 2013, σταμάτησε να ανταποκρίνεται στη θεραπεία και πέθανε, ενώ η οικογένειά της μπορούσε να το κάνει εκεί για να πει αντίο.

Η Lola προσχώρησε στην οικογένεια Monyak το 2005, όταν η 10χρονη κόρη της Suzanne ήθελε να υιοθετήσει ένα δικό της σκυλί. Ήταν ένα έξυπνο, χαρούμενο σκυλί που έφερε την οικογενειακή του χαρά. Η παρακολούθηση ενός σκύλου που πάσχει από ακραίο πόνο και τελικά να τον χάσει είναι κατανοητά καταστροφικό σε όποιον αγαπούσε ποτέ ένα κατοικίδιο ζώο.

Η απάντηση του κυνοτροφού

Ωστόσο, οι δικηγόροι του Barking Hound Village φέρνουν στο προσκήνιο τα δικαστικά προηγούμενα, αναφέροντας ότι το ποσό που μπορεί να ανακτηθεί για ένα κατοικίδιο ζώο ισχύει μόνο για την αγοραία αξία, αφαιρώντας οποιαδήποτε συναισθηματική αξία από την αντιπαροχή. Σε αυτή την περίπτωση, η Lola δεν θα άξιζε τίποτα. Σύμφωνα με την κατάθεσή τους, «η τιμή αγοράς του Dachshund ήταν μηδενικά δολάρια, ο σκύλος διάσωσης δεν δημιούργησε έσοδα και δεν συνέβη τίποτα κατά τη διάρκεια της κυριότητας του Monyaks στο σκυλί που θα είχε αυξήσει την αγοραία αξία του», ανέφερε η εταιρεία. Το Dachshund μικτής φυλής δεν είχε ιδιαίτερη κατάρτιση ή άλλα μοναδικά χαρακτηριστικά εκτός από αυτό του« οικογενειακού σκύλου ». Υποστηρίζουν ότι τα κατοικίδια ζώα είναι περιουσιακά στοιχεία και επομένως οι Monyaks μπορούσαν μόνο να ανακτήσουν την αγοραία αξία αυτών των περιουσιακών στοιχείων προτού καταστραφούν.

Αλλά η σύντομη αναφορά της ALDF για την υπόθεση της Lola υποστήριξε ότι ήταν υποκριτικό της επιχείρησης να «εκμεταλλευτεί την αξία του ομολόγου ανθρώπου-συζύγου, ενώ ταυτόχρονα ισχυριζόταν ότι το ίδιο θα έπρεπε να είναι ανεπανόρθωτο» στην περίπτωση μιας παράτυπης θανάτου. Αυτή η λογική έχει νόημα για τον Michael Wells, καθηγητή νομικής σχολής του Πανεπιστημίου της Γεωργίας που ειδικεύεται στην ασφάλιση και το δίκαιο των αδικοπραξιών. "Υποθέτω ότι (οι Monyaks) κατέβαλε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό στο ρείθρα για να φροντίσει το σκυλί τους", δήλωσε ο Wells. "Το να πει κανείς ότι το σκυλί δεν έχει αγοραστική αξία δεν φαίνεται να ταιριάζει με τη δέσμευση που έκανε το εκτροφείο και τα χρήματα που έκανε από την ίδια τη συναλλαγή."

Άλλοι κτηνιατρικοί οργανισμοί και κτηνοτρόφοι υποστηρίζουν τη θέση του Barking Hound Village, λέγοντας ότι το κόστος για τη φροντίδα θα αυξηθεί ως αποτέλεσμα. Λέει η σύντομη αναφορά του φίλου τους: "Οι ανησυχίες για την επέκταση της ευθύνης ενδέχεται να προκαλέσουν το κλείσιμο ορισμένων υπηρεσιών, όπως δωρεάν κλινικές για στείρωση και στείρωση", ανέφεραν οι ομάδες. "Τα καταφύγια, οι διασώσεις και άλλες υπηρεσίες δεν μπορούν πλέον να αντέξουν οικονομικά σε σκύλους και άλλα κατοικίδια ζώα … Λιγότερα άτομα θα πάρουν κατοικίδια ζώα αφήνοντας περισσότερα κατοικίδια ζώα εγκαταλελειμμένα σε καταφύγια να πεθάνουν".

Η Elizabeth Monyak πιστεύει ότι η αξία της Lola στην αγορά δεν είναι ο μόνος τρόπος να αποδοθεί αξία στο αγαπημένο κατοικίδιο της οικογένειάς της. "Η θέση τους είναι ότι ένα σκυλί είναι σαν τοστιέρα", είπε η Elizabeth Monyak. "Όταν το σπάσετε, το πετάτε και παίρνετε ένα καινούργιο. Ένα σκυλί είναι πράγματι ιδιοκτησία σύμφωνα με το νόμο, αλλά είναι ένα διαφορετικό είδος ιδιοκτησίας."

Τώρα εναπόκειται στο Ανώτατο Δικαστήριο της Γεωργίας να αποφασίσει: πόση είναι η αξία της Lola;